きょう
ภาษาญี่ปุ่น แก้ไข
รากศัพท์ 1 แก้ไข
การสะกดแบบอื่น |
---|
今日 |
⟨ke1 pu⟩ → */kʲepu/ → /keɸu/ → */kewu/ → /keu/ → /kjoː/
สืบทอดจากภาษาญี่ปุ่นเก่า けふ (ke1pu), จากภาษาญี่ปุ่นดั้งเดิม *kyapu; เดิมทีเป็นคำประสมที่เกิดจาก 此 (ke-, รูปอะพอโฟนีของ ko-, "นี้") + 日 (fu, รูปอะพอโฟนีของ hi, “วัน”); การย้ายเสียงจาก /eu/ → /joː/ ครั้งสุดท้ายเป็นการเปลี่ยนแปลงทางสัทวิทยาที่แยกกันแต่เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ปรกติ
การออกเสียง แก้ไข
- (โตเกียว) きょー [kyóꜜò] (อาตามาดากะ – [1])[1][2][3]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [kʲo̞ː]
คำนาม แก้ไข
ลูกคำ แก้ไข
ลูกคำ
คำวิสามานยนาม แก้ไข
- ชื่อบุคคลหญิง
ดูเพิ่ม แก้ไข
รากศัพท์ 2 แก้ไข
สำหรับการออกเสียงและความหมายของ きょう ▶ ให้ดูที่ : 京, 強, 教, 橋, 共, 供, 境, 経, 興, 郷, 孝, 香, 凶, 狂, 卿, 饗, 侠, 兇, 羌, 轎 |
(The following entries are uncreated: 京, 強, 教, 橋, 共, 供, 境, 経, 興, 郷, 孝, 香, 凶, 狂, 卿, 饗, 侠, 兇, 羌, 轎.)
อ้างอิง แก้ไข
- ↑ 2006, 大辞林 (Daijirin), Third Edition (in Japanese), Tōkyō: Sanseidō, →ISBN
- ↑ 2541 (1998), NHK日本語発音アクセント辞典 (พจนานุกรมสำเนียงการออกเสียงภาษาญี่ปุ่นโดยเอ็นเอชเค) (ภาษาญี่ปุ่น), โตเกียว: เอ็นเอชเค, →ISBN
- ↑ 2540 (1997), 新明解国語辞典 (พจนานุกรมภาษาญี่ปุ่นเข้าใจง่ายฉบับใหม่), ปรับปรุงครั้งที่ 5 (ภาษาญี่ปุ่น), โตเกียว: ซันเซอิโด, →ISBN