ᨩᩢ᩠᩶ᨶᨼ᩶ᩣ

ภาษาขืน

รากศัพท์

ᨩᩢ᩠᩶ᨶ (ชั้น, “ชั้น”) +‎ ᨼ᩶ᩣ (ฟ้า, “ฟ้า”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊັ້ນຟ້າ (ซั้นฟ้า), ภาษาไทลื้อ ᦶᦋᧃᧉᦝᦱᧉ (แช้นฟ้า)

การออกเสียง

• (เชียงตุง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡ɕan˦˩.faː˦˩/

คำนาม

ᨩᩢ᩠᩶ᨶᨼ᩶ᩣ (ชั้นฟ้า)

1. สวรรค์, เมืองฟ้า, ที่อยู่ของเทวบุตรและเทวดา มี 6 ชั้น