ภาษาไทใหญ่

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰniːᴬ¹; ร่วมเชื้อสายกับไทย หนี, อีสาน หนี, ลาว ໜີ (หนี), คำเมือง ᩉ᩠ᨶᩦ (หนี), เขิน ᩉ᩠ᨶᩦ (หนี), ไทลื้อ ᦐᦲ (หฺนี), ไทดำ ꪘꪲ (หฺนิ), ไทใต้คง ᥘᥤᥴ (ลี๋, ย้าย, อพยพ), อาหม 𑜃𑜣 (นี)

คำกริยา

แก้ไข

ၼီ (นี) (คำอาการนาม လွင်ႈၼီ)

  1. (ร้อยกรอง, อกรรม) หนี (เช่นหนีจากที่อาศัยอยู่)
  2. (ร้อยกรอง, อกรรม) ไป
  3. (ร้อยกรอง, อกรรม) อพยพ, ย้ายถิ่น

รากศัพท์ 2

แก้ไข

ยืมมาจากพม่า နှစ် (หฺนจ์); เทียบจีนยุคกลาง (MC nen); ร่วมรากกับ ၼီႈ (นี้)

คำนาม

แก้ไข

ၼီ (นี)

  1. ปี

อ้างอิง

แก้ไข