ပွင်ႇ (ป่อ̂ง, “ผ่านทะลุได้, ถูกเจาะ”) + လွင်ႈ (ล้อ̂ง, “เรื่อง, เหตุ”)
ပွင်ႇလွင်ႈ • (ป่อ̂งล้อ̂ง) (คำอาการนาม တၢင်းပွင်ႇလွင်ႈ)