โป๊

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากฮกเกี้ยน 補 (pó͘ ป้อ, “ปะชุนเสื้อผ้า, ซ่อมแซม, บำรุงร่างกาย”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		โป๊
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpóo
	ราชบัณฑิตยสภา	po
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/poː˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา

โป๊ (คำอาการนาม การโป๊)

1. ส่งเสริมสิ่งที่บกพร่อง

   ยาโป๊

2. ทำสิ่งยังบกพร่องอยู่ให้สมบูรณ์

   เอาสีโป๊ตรงที่เป็นช่องเป็นรู

   ก่อนทาสีเอาปูนโป๊รอยที่ชำรุด

คำคุณศัพท์

โป๊ (คำอาการนาม ความโป๊)

1. (ภาษาปาก) เปลือยหรือค่อนข้างเปลือย

   รูปโป๊

2. (ภาษาปาก) มีเจตนาเปิดเผยอวัยวะบางส่วนที่ควรปกปิด

   แต่งตัวโป๊