เสน่ห์

ภาษาไทย

ยืมมาจากสันสกฤต स्नेह (สฺเนห); เทียบบาลี สิเนห

การแบ่งพยางค์		สะ-เหฺน่
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sà-nèe
	ราชบัณฑิตยสภา	sa-ne
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/sa˨˩.neː˨˩/^{(สัมผัส)}

เสน่ห์