ดูเพิ่ม: เขี่ย

ภาษาไทย แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.kɯəjᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡᩮᩥ᩠ᨿ (เขิย), ภาษาเขิน ᨡᩮᩨ᩠ᨿ (เขืย), ภาษาลาว ເຂີຍ (เขีย), ภาษาไทลื้อ ᦵᦃᧀ (เฃิย), ภาษาไทใหญ่ ၶူၺ် (ขูญ), ภาษาอาหม 𑜁𑜤𑜐𑜫 (ขุญ์), ภาษาจ้วง gwiz

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์เขย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkə̌əi
ราชบัณฑิตยสภาkhoei
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰɤːj˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

เขย

  1. ชายที่มาแต่งงานกับญาติผู้หญิง, ผัวของญาติ
    ลูกเขย
    ผัวของลูกสาว
    พี่เขย
    ผัวของพี่สาว
    น้องเขย
    ผัวของน้องสาว
    ลุงเขย
    ผัวของป้า

คำตรงข้าม แก้ไข