หม่า

ดูเพิ่ม: หมา และ หม่ำ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		หฺม่า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	màa
	ราชบัณฑิตยสภา	ma
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/maː˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำกริยา

หม่า (คำอาการนาม การหม่า)

1. (ล้าสมัย) กิน

   ในห้องมีของกินมาก เข้าไปหม่าเสียซิ

รากศัพท์ 2

คำกริยา

หม่า (คำอาการนาม การหม่า)

1. (ล้าสมัย) ปล่อยไว้ไม่เป็นระเบียบ

   เสื้อผ้าข้าวของไม่เก็บ หม่าไว้เต็มห้อง

รากศัพท์ 3

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉ᩠ᨾ᩵ᩣ (หม่า), อีสาน หม่า, ลาว ໝ່າ (หม่า), ไทลื้อ ᦖᦱᧈ (หฺม่า), ไทใหญ่ မႃႇ (ม่า)

คำกริยา

หม่า (คำอาการนาม การหม่า)

1. (ล้าสมัย) หมัก, แช่ให้อ่อนตัว

   หม่าข้าว

   หม่าแป้ง

   หม่าปูน

คำสลับอักษร

• ห่าม

ภาษาแสก

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʰmaːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย หมา, คำเมือง ᩉ᩠ᨾᩣ (หมา), ลาว ໝາ (หมา), ไทลื้อ ᦖᦱ (หฺมา), ไทดำ ꪢꪱ (หฺมา), ไทใหญ่ မႃ (มา), ไทใต้คง ᥛᥣᥴ (ม๋า), อ่ายตน မႃ (มา), อาหม 𑜉𑜠 (มะ), จ้วง ma

คำนาม

หม่า

1. หมา

ภาษาอีสาน

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับไทย หม่า, คำเมือง ᩉ᩠ᨾ᩵ᩣ (หม่า), ลาว ໝ່າ (หม่า), ไทลื้อ ᦖᦱᧈ (หฺม่า), ไทใหญ่ မႃႇ (ม่า)

คำกริยา

หม่า (คำอาการนาม การหม่า)

1. หมัก, แช่ให้อ่อนตัว