ภาษาไทย แก้ไข

 
วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia
 
ระฆัง

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาบาลี ฆํ, รูปกรรมการกเอกพจน์ของ (ระฆัง)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ระ-คัง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงrá-kang
ราชบัณฑิตยสภาra-khang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ra˦˥.kʰaŋ˧/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

ระฆัง (คำลักษณนาม ใบ หรือ ลูก)

  1. เครื่องใช้ตีให้เกิดเสียงเป็นอาณัติสัญญาณ หล่อด้วยทองเหลือง เป็นต้น รูปคล้ายลูกฟักตัด มีหูติดอยู่ตอนบน

คำประสม แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น แก้ไข

คำสืบทอด แก้ไข

  • ลาว: ລະຄັງ (ละคัง)