หล่อ
ดูเพิ่ม: หลื้อ
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰlɔːᴮ¹; เทียบจีนยุคกลาง 爐 (MC lu, “เตา”); ร่วมเชื้อสายกับลาว ຫຼໍ່ (หลํ่), ไทใหญ่ လေႃႇ (ล่อ̂), อาหม 𑜎𑜦𑜡 (ลอ̂)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | หฺล่อ | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lɔ̀ɔ |
| ราชบัณฑิตยสภา | lo | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lɔː˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
แก้ไขหล่อ (คำอาการนาม การหล่อ)
- เทโลหะเหลวหรือขี้ผึ้งเหลวเป็นต้นลงในแม่พิมพ์แล้วทิ้งให้แข็งเป็นรูปตามแบบ (มักใช้ในงานประติมากรรมและอุตสาหกรรม)
- หล่อพระพุทธรูป
- หล่อกระทะ
- หล่อกระบอกปืนใหญ่
- ขังน้ำหรือน้ำมันไว้เพื่อรักษาสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้คงสภาพ
- เอาน้ำหล่อคอนกรีตไว้
- เอาน้ำมันจันทน์หล่อรักยม
คำคุณศัพท์
แก้ไขหล่อ (คำอาการนาม ความหล่อ)