ภาษาไทย

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वनेचर (วเนจร) หรือภาษาบาลี วเนจร

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์พะ-เน-จอน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpá-nee-jɔɔn
ราชบัณฑิตยสภาpha-ne-chon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰa˦˥.neː˧.t͡ɕɔːn˧/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

พเนจร

  1. (ล้าสมัย) คนเที่ยวป่า, พรานป่า

คำกริยา

แก้ไข

พเนจร (คำอาการนาม การพเนจร)

  1. เที่ยวไปเรื่อย ๆ, ไม่อยู่เป็นหลักแหล่ง
    ร่อนเร่พเนจรไป เหมือนนกไพรไร้พงพนา

คำคุณศัพท์

แก้ไข

พเนจร

  1. เที่ยวไปเรื่อย ๆ, ไม่อยู่เป็นหลักแหล่ง
    เขาทำตัวราวกับเป็นคนพเนจร ค่ำไหนนอนนั่น