มะเมีย

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) มเมีย

รากศัพท์

แผลงมาจากภาษาเขมร មមី (มมี, “ปีมะเมีย”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		มะ-เมีย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	má-miia
	ราชบัณฑิตยสภา	ma-mia
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ma˦˥.mia̯˧/(สัมผัส)

คำนาม

มะเมีย

1. (โหราศาสตร์) ชื่อปีที่ 7 ของรอบปีนักษัตร มีม้าเป็นเครื่องหมาย

ดูเพิ่ม

(ปีนักษัตร) (ปี~, ~ศก) ชวด, ฉลู, ขาล, เถาะ, มะโรง, มะเส็ง, มะเมีย, มะแม, วอก, ระกา, จอ, กุน ^{(หมวดหมู่: th:ปีนักษัตร)}