พลาย

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษามอญ ဗၠဲာ (พฺลัวา, “ชายหนุ่ม”) ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ພາຍ (พาย)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		พฺลาย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	plaai
	ราชบัณฑิตยสภา	phlai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰlaːj˧/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

พลาย

1. เรียกช้างตัวผู้ว่า ช้างพลาย