กระเทือน

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		กฺระ-เทือน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	grà-tʉʉan
	ราชบัณฑิตยสภา	kra-thuean
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kra˨˩.tʰɯa̯n˧/^{(สัมผัส)}

กระเทือน (คำอาการนาม การกระเทือน)

มี อาการ สั่น ไหว เพราะ ถูก กระทบ
นั่งรถที่แล่นไปตามทางขรุขระก็รู้สึกกระเทือน

เสียงระเบิดทำให้บ้านกระเทือน
โดย ปริยาย หมาย ความ ว่า เป็น ทุกข์กังวล
เขาว่าลูกก็กระเทือนไปถึงแม่

ใครจะว่าอย่างไร ๆ ก็ไม่กระเทือน

บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ กระทบ เป็น กระทบกระเทือน