ดูเพิ่ม: ไหว้

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̥.wajᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉ᩠ᩅᩱ (หไว), ลาว ໄຫວ (ไหว), ไทดำ ꪼꪪ (ไหฺว), ไทลื้อ ᦺᦛ (ไหฺว), ไทใหญ่ ဝႆ (ไว), พ่าเก ဝႝ (วย์), อาหม *𑜈𑜩 (*บย์), จ้วงแบบหนง vae, จ้วงแบบจั่วเจียง vaej

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ไหฺว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงwǎi
ราชบัณฑิตยสภาwai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/waj˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

ไหว (คำอาการนาม การไหว หรือ ความไหว)

  1. สั่น, สะเทือน, กระดิก
    ใบไม้ไหว

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

ไหว (คำอาการนาม ความไหว)

  1. สามารถทำได้,มีแรงให้ทำ
    เดินไหว
    สู้ไหว
    กินไหว

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ไหว (คำอาการนาม ก๋ารไหว หรือ ก๋านไหว)

  1. (อกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᩉ᩠ᩅᩱ (หไว)