ภาษาเขิน

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

เทียบจีนยุคกลาง (MC phjowng); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง), อีสาน ป่ง, ลาว ປົ່ງ (ป็่ง), ไทลื้อ ᦔᦳᧂᧈ (ปุ่ง), ไทใหญ่ ပူင်ႇ (ปู่ง)

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨸᩫ᩠᩵ᨦ)

  1. ผลิ, แตกยอด, งอก

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข
  • (ถอดอักษรและถอดเสียง) ป่ง

การออกเสียง

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

เทียบจีนยุคกลาง (MC phjowng); ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ป่ง, ลาว ປົ່ງ (ป็่ง), ไทลื้อ ᦔᦳᧂᧈ (ปุ่ง), เขิน ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง), ไทใหญ่ ပူင်ႇ (ปู่ง)

คำกริยา

แก้ไข

ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨸᩫ᩠᩵ᨦ)

  1. (สกรรม) ผลิ, แตกยอด, งอก