ᨸᩫ᩠᩵ᨦ
ภาษาเขิน แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
เทียบภาษาจีนยุคกลาง 丰 (MC phjowng); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง), ภาษาอีสาน ป่ง, ภาษาลาว ປົ່ງ (ป็่ง), ภาษาไทลื้อ ᦔᦳᧂᧈ (ปุ่ง), ภาษาไทใหญ่ ပူင်ႇ (ปู่ง)
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /poŋ˨˨/
คำกริยา แก้ไข
ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨸᩫ᩠᩵ᨦ)
ภาษาคำเมือง แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
- (ถอดอักษรและถอดเสียง) ป่ง
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /poŋ˨˩/
รากศัพท์ แก้ไข
เทียบภาษาจีนยุคกลาง 丰 (MC phjowng); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ป่ง, ภาษาลาว ປົ່ງ (ป็่ง), ภาษาไทลื้อ ᦔᦳᧂᧈ (ปุ่ง), ภาษาเขิน ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง), ภาษาไทใหญ่ ပူင်ႇ (ปู่ง)
คำกริยา แก้ไข
ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨸᩫ᩠᩵ᨦ)