ภาษาไทใหญ่

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

เทียบจีนยุคกลาง (MC phjowng); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง), อีสาน ป่ง, ลาว ປົ່ງ (ป็่ง), ไทลื้อ ᦔᦳᧂᧈ (ปุ่ง), เขิน ᨸᩫ᩠᩵ᨦ (ป็่ง)

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ပူင်ႇ (ปู่ง) (คำอาการนาม လွင်ႈပူင်ႇ)

  1. ผลิ, แตกยอด, งอก