ᦢᦱᧁᧈ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɓaːwᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย บ่าว, ลาว ບ່າວ (บ่าว), ไทใหญ่ မၢဝ်ႇ (ม่าว) หรือ ဝၢဝ်ႇ (ว่าว), อาหม 𑜉𑜨𑜧 (มอ̂ว์) หรือ 𑜉𑜨𑜧𑜈𑜫 (มอ̂ว์ว์), จ้วง mbauq

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /baːw˧˥/

คำนาม

ᦢᦱᧁᧈ (บ่าว) (คำลักษณนาม ᦅᦳᧃ)

1. บ่าว, ชายหนุ่ม