ບ່າວ

ภาษาลาว

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɓaːwᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย บ่าว, คำเมือง ᨷ᩵ᩤ᩠ᩅ (บ่าว), ไทลื้อ ᦢᦱᧁᧈ (บ่าว), ไทใหญ่ မၢဝ်ႇ (ม่าว) หรือ ဝၢဝ်ႇ (ว่าว), ไทใต้คง ᥛᥣᥝᥱ (ม่าว), อาหม 𑜉𑜨𑜧 (มอ̂ว์) หรือ 𑜉𑜨𑜧𑜈𑜫 (มอ̂ว์ว์), จ้วง mbauq

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [baːw˧]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [baːw˧˨]
• การแบ่งพยางค์: ບ່າວ
• สัมผัส: -aːw

คำนาม

ບ່າວ • (บ่าว) (คำลักษณนาม ຄົນ)

1. ชายหนุ่ม
2. คนใช้

ลูกคำ

:

• ບ່າວໄພ່ (บ่าวไพ่)