ဝၢဝ်ႇ

ดูเพิ่ม: ဝၢဝ်း

ภาษาไทใหญ่

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɓaːwᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย บ่าว, ลาว ບ່າວ (บ่าว), ไทลื้อ ᦢᦱᧁᧈ (บ่าว), อาหม 𑜉𑜨𑜧 (มอ̂ว์) หรือ 𑜉𑜨𑜧𑜈𑜫 (มอ̂ว์ว์), จ้วง mbauq

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /waːw˩/
• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: หฺว่าว
• สัมผัส: -aːw

คำนาม

ဝၢဝ်ႇ • (ว่าว)

1. (ถิ่นใต้) อีกรูปหนึ่งของ မၢဝ်ႇ (ม่าว, “บ่าว”)