ᦜᦱᧉ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ล่า หรือ ล้า, ภาษาลาว ຫຼ້າ (หล้า), ภาษาคำเมือง ᩉᩖ᩶ᩣ (หล้า), ภาษาเขิน ᩉᩖ᩶ᩣ (หล้า), ภาษาไทใหญ่ လႃႈ (ล้า)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /laː˩˧/

คำคุณศัพท์

ᦜᦱᧉ (หฺล้า) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦜᦱᧉ)

1. เป็นที่สุดท้าย, อายุน้อยสุด, สุดท้อง
2. ล่าช้า, สาย

คำประสม

เป็นที่สุดท้าย

ᦜᦱᧉᦔᦲ (หฺล้าปี) ᦋᧁᧉᦜᦱᧉ (เช้าหฺล้า) ᦜᦱᧉᦓᧄᧉ (หฺล้านั้ม)

ᦜᦱᧉᦶᦟᧂ (หฺล้าแลง) ᦟᦴᧅᦜᦱᧉ (ลูกหฺล้า) ᦜᦱᧉᦑᦲᧈᦶᦑᧉ (หฺล้าที่แท้)

คำนาม

ᦜᦱᧉ (หฺล้า)

1. น้องเล็กสุด (มักใช้เรียกผู้หญิงโดยผู้ชายในกลอนรัก)