ᦋᦴᧉ
ภาษาไทลื้อ แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɟuːꟲ² (“คนรัก; ผู้ล่วงประเวณี”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชู้, ภาษาคำเมือง ᨩᩪ᩶ (ชู้), ภาษาเขิน ᨩᩪ᩶ (ชู้), ภาษาลาว ຊູ້ (ซู้), ภาษาไทใหญ่ ၸူႉ (จู๎), ภาษาไทใต้คง ᥓᥧᥳ (จู๎), ภาษาอาหม 𑜋𑜥 (ฉู)
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡suː˩/
คำนาม แก้ไข
ᦋᦴᧉ (ชู้) (อักษรไทธรรม ᨩᩪ᩶, คำลักษณนาม ᦅᦳᧃ)
- ชู้ (คนรัก)
คำเกี่ยวข้อง แก้ไข
- ᦋᦴᧉᦣᧅ (ชู้ฮัก)