ภาษาเขิน

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɟuːꟲ² (คนรัก; ผู้ล่วงประเวณี); ร่วมเชื้อสายกับไทย ชู้, คำเมือง ᨩᩪ᩶ (ชู้), ลาว ຊູ້ (ซู้), ไทลื้อ ᦋᦴᧉ (ชู้), ไทใหญ่ ၸူႉ (จู๎), ไทใต้คง ᥓᥧᥳ (จู๎), อาหม 𑜋𑜥 (ฉู)

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ᨩᩪ᩶ (ชู้)

  1. ชู้ (คนรัก)

ลูกคำ

แก้ไข

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɟuːꟲ² (คนรัก; ผู้ล่วงประเวณี); ร่วมเชื้อสายกับไทย ชู้, เขิน ᨩᩪ᩶ (ชู้), ลาว ຊູ້ (ซู้), ไทลื้อ ᦋᦴᧉ (ชู้), ไทใหญ่ ၸူႉ (จู๎), ไทใต้คง ᥓᥧᥳ (จู๎), อาหม 𑜋𑜥 (ฉู)

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ᨩᩪ᩶ (ชู้) (คำลักษณนาม ᨤᩫ᩠ᨶ)

  1. ชู้ (ผู้ล่วงประเวณี)
  2. ชู้ (คนรัก)

ภาษาไทลื้อ

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ᨩᩪ᩶ (ชู้)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᦋᦴᧉ (ชู้)