ႁူင်

ดูเพิ่ม: ႁင်း, ႁိင်ႇ, ႁိုင်, ႁိူင်း, ႁုင်, ႁူင်း, ႁူင်ႇ, ႁူင်ႈ, ႁဵင်, ႁဵင်း, ႁႅင်း, ႁႅင်ႈ, ꩭိင်, ꩭိုင်, และ ꩭႅင်ႛ

ภาษาไทใหญ่

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /hoŋ˨˦/
• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ห๋+โ-ง
• สัมผัส: -oŋ

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับไทย โหง, คำเมือง ᩉᩰᩫ᩠ᨦ (โห็‍ง, “โยน, โปรย”) หรือ ᩉᩫ᩠ᨦ (ห็‍ง, “โยน, โปรย”), เขิน ᩉᩫ᩠ᨦ (ห็‍ง), ไทลื้อ ᦷᦠᧂ (โหง), ไทใต้คง ᥞᥨᥒᥴ (โห๋ง)

คำกริยา

ႁူင် • (หูง) (คำอาการนาม လွင်ႈႁူင်)

1. โยน, โยนขึ้น

   คำพ้องความ: ဝူင် (วูง), ႁွင် (หอ̂ง)

2. (ข่าว) แพร่กระจายไปทั่ว
3. ดัง, มีชื่อเสียง

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากไทย หงส์, จากบาลี หํส, จากสันสกฤต हंस (หํส); ร่วมรากกับ ႁင်းသႃႇ (หั๊งส่า)

คำนาม

ႁူင် • (หูง)

1. หงส์