ใบ้แดก

ภาษาไทย

รากศัพท์

ใบ้ +‎ แดก

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ไบ้-แดก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bâi-dɛ̀ɛk
	ราชบัณฑิตยสภา	bai-daek
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/baj˥˩.dɛːk̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

ใบ้แดก

1. (ภาษาปาก, หยาบคาย, สำนวน) ใบ้กิน, พูดไม่ออก, พูดไม่ได้อย่างที่ตั้งใจ

คำพ้องความ

• ใบ้กิน
• ใบ้รับประทาน