ใบ้กิน

ภาษาไทย

รากศัพท์

ใบ้ +‎ กิน

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ไบ้-กิน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bâi-gin
	ราชบัณฑิตยสภา	bai-kin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/baj˥˩.kin˧/(สัมผัส)

คำกริยา

ใบ้กิน

1. (ภาษาปาก, สำนวน) พูดไม่ออก, พูดไม่ได้อย่างที่ตั้งใจ

คำพ้องความ

• ใบ้รับประทาน
• ใบ้แดก