เปรียญ

ภาษาไทย

รากศัพท์

แผลงมาจาก บาเรียน โดยเลียนคำว่า ปริญญา

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [pä˩.ri(ː)ä̃n˧ ~ pä˧.ri(ː)ä̃n˧]
• คำอ่านภาษาไทย: ปะ-เรียน

คำนาม

เปรียญ

1. ผู้สอบความรู้พระปริยัติธรรมสายบาลีได้ตามหลักสูตรตั้งแต่ 3 ประโยคขึ้นไป