ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

เถาวัลย์

  1. พรรณไม้ที่เป็นเถา, พรรณไม้เลื้อย
    คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:เถาวัลย์

ลูกคำ

แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข