อรรถาภิธาน:เถาวัลย์

ภาษาไทย แก้ไข

คำนาม แก้ไข

ความหมาย: พรรณไม้ที่เป็นเถา, พืชที่ทอดตัวไปตามพื้นดินหรือยึดเกี่ยวสิ่งต่าง ๆ แก้ไข

คำพ้องความ แก้ไข