เกาลิน

ภาษาไทย

เกาลิน

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ kaolin, จากภาษาฝรั่งเศส kaolin, จากภาษาจีน 高嶺／高岭 (Gāolǐng) เป็นชื่อภูเขาและหมู่บ้าน ในเมืองจิ่งเต๋อเจิ้น มณฑลเจียงซี ประเทศจีน ซึ่งเป็นแหล่งที่มาของดิน

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เกา-ลิน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gao-lin
	ราชบัณฑิตยสภา	kao-lin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kaw˧.lin˧/^{(สัมผัส)}

คำนาม

เกาลิน

ชื่อ ดิน ชนิด หนึ่ง ใช้ปั้น ทำ เครื่องเคลือบดินเผา ได้ดี

คำพ้องความ

เกาเหลียง