ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากแต้จิ๋ว (huang1, ชาวต่างชาติ)[1]

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ฮวน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงhuuan
ราชบัณฑิตยสภาhuan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/hua̯n˧/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

ฮวน

  1. คำที่จีนใช้เรียกคนต่างชาติ

อ้างอิง

แก้ไข
  1. Joanna Rose McFarland (2021), chapter Chapter 3: Language Contact and Lexical Changes in Khmer and Teochew in Cambodia and Beyond, in Chia, Caroline; Hoogervorst, Tom, editors, Sinophone Southeast Asia: Sinitic Voices across the Southern Seas (Chinese Overseas: History, Literature, and Society; 20 [Open Access])‎[1], Brill, →ISBN, page 103