รุ่งเรือง
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
รุ่ง + เรือง; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩁᩩ᩵ᨦᩁᩮᩬᩥᨦ (รุ่งเรอิง), ภาษาลาว ຮຸ່ງເຮືອງ (ฮุ่งเฮือง), ภาษาเขิน ᩁᩩ᩵ᨦᩁᩮᩨ᩠ᨦ (รุ่งเรืง), ภาษาไทลื้อ ᦣᦳᧂᧈᦵᦣᦲᧂ (ฮุ่งเฮีง)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | รุ่ง-เรือง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rûng-rʉʉang |
ราชบัณฑิตยสภา | rung-rueang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ruŋ˥˩.rɯa̯ŋ˧/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์ แก้ไข
รุ่งเรือง (คำอาการนาม ความรุ่งเรือง)