ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาจีนเก่า (OC *bom, “ทั้งหมด”)[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ພ້ອມ (พ้อม), ภาษาคำเมือง ᨻᩕᩬ᩶ᨾ (พรอ้ม), ภาษาเขิน ᨽᩬ᩶ᨾ (ภอ้ม), ภาษาไทลื้อ ᦘᦸᧄᧉ (ภ้อ̂ม), ภาษาไทใหญ่ ၽွမ်ႉ (ผ๎อ̂ม), ภาษาอาหม 𑜇𑜨𑜪 (ผอ̂ํ, ทั้งหมด)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์พฺร้อม
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงprɔ́ɔm
ราชบัณฑิตยสภาphrom
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰrɔːm˦˥/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

พร้อม (คำอาการนาม ความพร้อม)

  1. คำแสดงกิริยาร่วมกัน
    ร้องเพลงพร้อมกัน
    ปรบมือพร้อมกัน
  2. คำแสดงกิริยาในเวลาเดียวกัน
    ไปพร้อมกัน
    ถึงพร้อมกัน
  3. โดยปริยายหมายความว่า ครบครัน
    งามพร้อม
    ดีพร้อม
    เตรียมพร้อม
  4. เสร็จ
    พร้อมแล้ว

คำกริยา

แก้ไข

พร้อม (คำอาการนาม การพร้อม หรือ ความพร้อม)

  1. เตรียมครบถ้วน
    พร้อมแล้ว

อ้างอิง

แก้ไข
  1. Haudricourt, A. G. (2017). How to reconstruct Old Chinese.