ปุ้งกี๋

ภาษาไทย

ยืมมาจากแต้จิ๋ว 糞 (bung3, “ขี้, ปุ๋ยคอก”) + 箕 (gi1, “ตะแกรง”)^[1]

การแบ่งพยางค์		ปุ้ง-กี๋
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpûng-gǐi
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	pung-ki
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/puŋ˥˩.kiː˩˩˦/^{(สัมผัส)}

ปุ้งกี๋