ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาบาลี ปาฏิหาริย; เทียบภาษาสันสกฤต प्रातिहार्य (ปฺราติหารฺย)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ปา-ติ-หาน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpaa-dtì-hǎan
ราชบัณฑิตยสภาpa-ti-han
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/paː˧.ti˨˩.haːn˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

ปาฏิหาริย์

  1. สิ่งที่น่าอัศจรรย์
  2. (ศาสนาพุทธ) ความอัศจรรย์, มี 3 อย่างคือ อิทธิปาฏิหาริย์ อาเทสนาปาฏิหาริย์ อนุสาสนีปาฏิหาริย์

คำกริยา แก้ไข

ปาฏิหาริย์

  1. (ภาษาปาก) กระทำสิ่งที่ตามปรกติทำไม่ได้
    ปาฏิหาริย์ขึ้นไปอยู่บนหลังคา