ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

นัก +‎ เลง, จากภาษาเขมร លេង (เลง, เล่น, ทำเพื่อความสนุก))

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์นัก-เลง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงnák-leeng
ราชบัณฑิตยสภาnak-leng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/nak̚˦˥.leːŋ˧/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

นักเลง

  1. ผู้ฝักใฝ่ในสิ่งนั้น
    นักเลงหนังสือ
    นักเลงการพนัน
  2. ผู้เกะกะระราน, นักเลงโต ก็ว่า
    เป็นนักเลง
    นักเลงหัวไม้

คำคุณศัพท์ แก้ไข

นักเลง

  1. มีใจกว้าง กล้าได้กล้าเสีย
    ใจนักเลง

คำแปลภาษาอื่น แก้ไข