ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

จาก *ถ้วม, จากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.tuəmᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨳ᩠ᩅ᩶ᨾ (ถว้ม), ภาษาเขิน ᨳ᩠ᩅ᩶ᨾ (ถว้ม), ภาษาลาว ຖ້ວມ (ถ้วม), ภาษาไทลื้อ ᦏᦳᧄᧉ (ถุ้ม), ภาษาไทใหญ่ ထူမ်ႈ (ถู้ม), ภาษาไทใต้คง ᥗᥨᥛᥲ (โถ้ม) หรือ ᥗᥧᥛᥲ (ถู้ม), ภาษาอาหม 𑜌𑜤𑜉𑜫 (ถุม์), ภาษาจ้วง dumh, ภาษาแสก ทุม, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง tuemj

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ท่วม
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtûuam
ราชบัณฑิตยสภาthuam
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰua̯m˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา แก้ไข

ท่วม (คำอาการนาม การท่วม)

  1. ไหลหลาก บ่า หรือเอ่อท้นจนลบพื้นที่หรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
    น้ำท่วมทุ่ง
    น้ำท่วมฝั่ง
  2. ซาบซึมไปทั่ว
    เหงื่อท่วมตัว
  3. โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น
    หนี้ท่วมตัว
    ความรู้ท่วมหัว