ชุกชี

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• จุกชี

รากศัพท์

ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากเปอร์เซียคลาสสิก صوغ‎ (ศุฆ, “รูปเคารพ”) (เทียบรากของภาษาอาหรับ ص و غ‎ (ศ-ว-ฆ)) + جای‎ (จฺาย, “สถานที่; ที่ตั้ง”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ชุก-กะ-ชี
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chúk-gà-chii
	ราชบัณฑิตยสภา	chuk-ka-chi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰuk̚˦˥.ka˨˩.t͡ɕʰiː˧/(สัมผัส)

คำนาม

ชุกชี

1. ฐานส่วนล่างที่เป็นส่วนรองรับรัตนบัลลังก์ที่ประดิษฐานพระพุทธรูปเป็นต้น มักก่ออิฐถือปูน