ฉลาก

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากเขมร ឆ្លាក (ฉฺลาก), จากสันสกฤต शलाका (ศลากา); เทียบบาลี สลากา

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ฉะ-หฺลาก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chà-làak
	ราชบัณฑิตยสภา	cha-lak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰa˨˩.laːk̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

ฉลาก

1. สิ่งเช่นติ้ว ตั๋ว หรือแผ่นกระดาษเล็ก ๆ เป็นต้น ซึ่งทำเป็นเครื่องหมายกำหนดไว้เนื่องในการเสี่ยงโชคเสี่ยงทายเป็นต้น
2. (กฎหมาย) รูป รอยประดิษฐ์ เครื่องหมาย หรือข้อความใด ๆ ที่แสดงไว้ที่ภาชนะหรือหีบห่อบรรจุสินค้า

   ฉลากยา

   ฉลากเครื่องสำอาง

การใช้

ส่วนมากจะใช้คำนี้ในความหมายที่ 2

คำพ้องความ

• สลาก