ขึ้นคาน

ภาษาไทย

รากศัพท์

ขึ้น +‎ คาน

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		คึ่น-คาน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kʉ̂n-kaan
	ราชบัณฑิตยสภา	khuen-khan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰɯn˥˩.kʰaːn˧/(สัมผัส)

คำกริยา

ขึ้นคาน

1. (ล้าสมัย, สำนวน) มีฝีมือในทางใดทางหนึ่งจนไม่มีคู่แข่งขัน
2. (ภาษาปาก, สำนวน) หญิงโสดที่มีอายุแต่ยังไม่มีสามี

   หลานสาวฉันป่านนี้ยังไม่มีแฟนเลย สงสัยขึ้นคานแน่ ๆ