คาน

ดูเพิ่ม: ค้าน

ภาษาไทย

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɢaːnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨣᩤ᩠ᨶ (คาน), เขิน ᨣᩤ᩠ᨶ (คาน), ลาว ຄານ (คาน), ไทลื้อ ᦅᦱᧃ (คาน), ไทใหญ่ ၵၢၼ်း (ก๊าน), ไทใต้คง ᥐᥣᥢᥰ (ก๊าน), พ่าเก ကꩫ် (กน์), อาหม 𑜀𑜃𑜫 (กน์), จ้วงแบบหนง ganz; เทียบจีนยุคกลาง 竿 (MC kan) หรือจีนเก่า ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:och-pron บรรทัดที่ 56: attempt to call upvalue 'safe_require' (a nil value)

การแบ่งพยางค์		คาน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kaan
	ราชบัณฑิตยสภา	khan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kʰaːn˧/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		ฆาน

คาน

| width=1% | |bgcolor="#F9F9F9" valign=top align=left width=48%|

คาน (คำอาการนาม การคาน)

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 32.