ภาษาบาลี แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ขีณ +‎ ตา (แทนศัพท์นามนาม ภาว) หรือ ขี +‎ (กิริยากิตก์) +‎ ตา; ขีณตา เป็นภาวตัทธิต

คำนาม แก้ไข

ขีณตา ญ.

  1. ความสิ้นไป, ความหมดไป

การผันรูป แก้ไข

ดูเพิ่ม แก้ไข