ภาษาบาลี แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ขีณ +‎ ตฺต (แทนศัพท์นามนาม ภาว); ขี +‎ +‎ ตฺต; ขีณตฺต เป็นภาวตัทธิต

คำนาม แก้ไข

ขีณตฺต ก.

  1. ความสิ้นไป, ความหมดไป

การผันรูป แก้ไข

ดูเพิ่ม แก้ไข