ภาษาบาลี

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ขีณ +‎ ตฺต (แทนศัพท์นามนาม ภาว); ขี +‎ +‎ ตฺต; ขีณตฺต เป็นภาวตัทธิต

คำนาม

แก้ไข

ขีณตฺต ก.

  1. ความสิ้นไป, ความหมดไป

การผันรูป

แก้ไข

ดูเพิ่ม

แก้ไข