ก๋ากั่น

ภาษาไทย

ยืมมาจากฮกเกี้ยน 敢 (káⁿ, “กล้า”) + 幹 (kàn, “ทำ”)

การแบ่งพยางค์		ก๋า-กั่น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gǎa-gàn
	ราชบัณฑิตยสภา	ka-kan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kaː˩˩˦.kan˨˩/^{(สัมผัส)}

ก๋ากั่น (คำอาการนาม ความก๋ากั่น)

อวดกล้า