กระแชง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กฺระ-แชง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	grà-chɛɛng
	ราชบัณฑิตยสภา	kra-chaeng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kra˨˩.t͡ɕʰɛːŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากภาษามาเลเซีย kajang

คำนาม

กระแชง

1. เครื่องบังแดดฝน โดยนำใบเตยหรือใบจากเป็นต้นมาเย็บเป็นแผง
2. ชื่อเรือบรรทุกชนิดหนึ่ง เล็กกว่าเรือเอี้ยมจุ๊น ท้องเรือกลมป้อม ใช้กระแชงทำเป็นประทุน

รากศัพท์ 2

คำนาม

กระแชง

1. เชือกหรือลวดหนังตีเป็นเกลียว, หุ้มผ้าแดง ปลายสายทั้ง ๒ ข้าง ผูกกับสายสำอางคร่อมอยู่ทางท้ายสันหลังช้าง สำหรับควาญช้างจับเมื่อเวลาคับขัน

รากศัพท์ 3

อาจเป็นส่วนหนึ่งของรากศัพท์ 1 หรือ 2

คำวิสามานยนาม

กระแชง

1. ชื่อตำบลหนึ่งในอำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี