cắn

ภาษาเวียดนาม

รากศัพท์

จากภาษาเวียตติกดั้งเดิม *kaɲʔ.

การออกเสียง

• (ฮานอย) สัทอักษรสากล ^{(คำอธิบาย)}: [kan˧˦]
• (เว้) สัทอักษรสากล ^{(คำอธิบาย)}: [kaŋ˦˧˥]
• (นครโฮจิมินห์) สัทอักษรสากล ^{(คำอธิบาย)}: [kaŋ˦˥]

คำกริยา

cắn (กั๊น)

1. กัด
2. (เวียดนามเหนือ) เห่า
3. (เวียดนามกลาง, เวียดนามใต้, แมลง) ต่อย, กัด

   คำพ้องความ: đốt