𑜄𑜣

ภาษาอาหม

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *diːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ที่, ลาว ທີ່ (ที่), ไทลื้อ ᦑᦲᧈ (ที่), ไทใหญ่ တီႈ (ตี้); นอกกลุ่มภาษาไท-กะได: เทียบมอญ-เขมรดั้งเดิม *tiʔ ~ tiiʔ ~ tiəʔ, มอญ တေံ (เตํ), เขมร ទី (ที), เวียดนาม thì

คำนาม

𑜄𑜣 • (ตี)

1. สถานที่

คำบุพบท

𑜄𑜣 • (ตี)

1. ถึง
2. ที่

รากศัพท์ 2

คำกริยา

𑜄𑜣 • (ตี)

1. มองผ่าน, มองลอด