摔跤

ภาษาจีน

		throw on ground; to fall	bones of leg; wrestle
ตัวย่อและตัวเต็ม (摔跤)		摔	跤
รูปแบบอื่น		摔交／摔交

摔跤手: นักมวยปล้ำ

การออกเสียง

• จีนกลาง

  (พินอิน): shuāijiāo

  (จู้อิน): ㄕㄨㄞ ㄐㄧㄠ

• กวางตุ้ง (Jyutping): seot¹ gaau¹
• หมิ่นใต้ (ฮกเกี้ยน, POJ): soai-kau

---

• จีนกลาง
  • (จีนมาตรฐาน)⁺
    • พินอิน: shuāijiāo
    • จู้อิน: ㄕㄨㄞ ㄐㄧㄠ
    • ทงย่งพินอิน: shuaijiao
    • เวด-ไจลส์: shuai¹-chiao¹
    • เยล: shwāi-jyāu
    • กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ: shuaijiau
    • พัลลาดีอุส: шуайцзяо (šuajczjao)
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา^{(คำอธิบาย)}: /ʂu̯aɪ̯⁵⁵ t͡ɕi̯ɑʊ̯⁵⁵/
• กวางตุ้ง
  • (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)⁺
    • Jyutping: seot¹ gaau¹
    • Yale: sēut gāau
    • Cantonese Pinyin: soet⁷ gaau¹
    • Guangdong Romanization: sêd¹ gao¹
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา ^(key): /sɵt̚⁵ kaːu̯⁵⁵/
• หมิ่นใต้
  • (Hokkien: Xiamen)
    • Pe̍h-ōe-jī: soai-kau
    • Tâi-lô: suai-kau
    • Phofsit Daibuun: soai'kaw
    • สัทอักษรสากล (Xiamen): /suai⁴⁴⁻²² kau⁴⁴/

คำกริยา

摔跤

1. ล้ม, หกล้ม, สะดุดล้ม

   摔了一跤  ―  shuāi le yī jiāo  ―  to trip and fall (once)

2. (กีฬา) ปล้ำ (ในมวยปล้ำ)
   • 2014, 彼得·约翰森<t:Pete Johnson>, 小唐, transl., zh:《爸妈太过分·我被全班孤立了》, Hefei: 安徽少年儿童出版社, →ISBN, page 3:

     แม่แบบ:zh-q

3. (ในเชิงเปรียบเทียบ) to trip up; to suffer a setback

คำนาม

摔跤

1. (กีฬา) มวยปล้ำ

คำพ้องความ

• 摔角／摔角