ภาษาเขิน

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ᨸ᩵ᩣ (ป่า)

  1. ป่า, บริเวณที่มีสิ่งมาก
    ᨸ᩵ᩣᨠ᩠ᩅ᩠᩶ᨿ
    ป่ากว้ย
    ป่ากล้วย
    ᨸ᩵ᩣᩋᩭ᩶
    ป่าออย้
    ป่าอ้อย

คำพ้องความ

แก้ไข
ป่า

คำคุณศัพท์

แก้ไข

ᨸ᩵ᩣ (ป่า) (คำอาการนาม ᨣ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨸ᩵ᩣ)

  1. เถื่อน (ไม่เจริญ)
  2. เถื่อน (ไม่ถูกกฎหมาย)

อ้างอิง

แก้ไข
  • ᨩᩣ᩠ᨿᨪᩮᨩᩮ᩠ᨾ. (n.d.). ᩋᨽᩥᨵᩤᨶᩈᩢ᩠ᨷᩅᩰᩉᩣ᩠ᩁᨸᩖᩯᨽᩣᩈᩣᨡᩨ᩠ᨶ.

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข
  • (ถอดอักษรและถอดเสียง) ป่า

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *paːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ป่า, ภาษาลาว ປ່າ (ป่า), ภาษาไทลื้อ ᦔᦱᧈ (ป่า), ภาษาไทดำ ꪜ꪿ꪱ (ป่า), ภาษาไทใหญ่ ပႃႇ (ป่า), ภาษาอาหม 𑜆𑜡 (ปา)

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ᨸ᩵ᩣ (ป่า)

  1. ป่า