ภาษาไทลื้อ

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *wuːᴬ (ลอย), จากภาษาจีนยุคกลาง (MC bjuw); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฟู, ภาษาอีสาน ฟู, ภาษาลาว ຟູ (ฟู), ภาษาคำเมือง ᨼᩪ (ฟู), ภาษาเขิน ᨼᩪ (ฟู), ภาษาไทดำ ꪡꪴ (ฟุ), ภาษาไทขาว ꪡꪴ, ภาษาไทใหญ่ ၽူး (ผู๊) หรือ ၾူး (ฝู๊), ภาษาอาหม 𑜇𑜥 (ผู), ภาษาจ้วง fouz, ภาษาปู้อี fux

คำกริยา

แก้ไข

ᦝᦴ (ฟู) (อักษรไทธรรม ᨼᩪ, คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦝᦴ)

  1. (อกรรม) ลอย
ลูกคำ
แก้ไข
ลอย

รากศัพท์ 2

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาจีนกลาง ()

คำนาม

แก้ไข

ᦝᦴ (ฟู) (อักษรไทธรรม ᨼᩪ)

  1. (จีน) รอง, ผู้ช่วย, ผู้ทำการแทน