ᦝᦴ
ภาษาไทลื้อ แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /fuː˥˩/
รากศัพท์ 1 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *wuːᴬ (“ลอย”), จากภาษาจีนยุคกลาง 浮 (MC bjuw); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฟู, ภาษาอีสาน ฟู, ภาษาลาว ຟູ (ฟู), ภาษาคำเมือง ᨼᩪ (ฟู), ภาษาเขิน ᨼᩪ (ฟู), ภาษาไทดำ ꪡꪴ (ฟุ), ภาษาไทขาว ꪡꪴ, ภาษาไทใหญ่ ၽူး (ผู๊) หรือ ၾူး (ฝู๊), ภาษาอาหม 𑜇𑜥 (ผู), ภาษาจ้วง fouz, ภาษาปู้อี fux
คำกริยา แก้ไข
ᦝᦴ (ฟู) (อักษรไทธรรม ᨼᩪ, คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦝᦴ)
คำประสม แก้ไข
ลอย
- ᦀᦵᦜᧁᦵᦔᧁᦝᦴ (อเหฺลวเปวฟู)
รากศัพท์ 2 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาจีนกลาง 副 (fù)
คำนาม แก้ไข
ᦝᦴ (ฟู) (อักษรไทธรรม ᨼᩪ)
- (จีน) รอง, ผู้ช่วย, ผู้ทำการแทน